W światłach Fatimy nowa ewangelizacja Europy

Przemówienie Ojca Świętego wygłoszone 13 maja do biskupów portugalskich

1. List Ojca Świętego Jana Pawła II do braci w biskupstwie na kontynencie europejskim.

„W miarę jak trwają prace przygotowujące nadzwyczajne Zgromadzenie Synodu Biskupów Europy, pragnę zwrócić się z miłością do was, biskupów kontynentu europejskiego, z sanktuarium w Fatimie, aby uwydatnić pewne szczególne aspekty tego zamierzenia, do którego przywiązuję wielką wagę.”

„Piszę te słowa z Fatimy, pielgrzymując po dziesięciu latach do Matki Chrystusa, aby wyrazić jej wdzięczność. Zdaje się, że nadszedł czas, abyśmy ze szczególną ufnością powtarzali wobec Maryi Dziewicy słowa liturgicznego hymnu: Mostra Te esse Matrem!”
(tekst przygotowany w Rzymie, wysłany z Fatimy)

2. Fatima wytycza kierunek drogi "nowej ewangelizacji"

- Kościół trzeciego tysiąclecia zrodzi się z ponownej ewangelizacji...” którą trzeba podjąć.

- Europa, stara i nowa ziemia ewangelizacji, łaknie - czasem nieświadomie - odrodzenia duchowego...

- Czyż Fatima, miejsce o tak głębokiej wymowie duchowej, nie powinna odegrać doniosłej roli w tej nowej i niezbędnej ewangelizacji? I czyż wy, biskupi portugalscy, nie jesteście powołani, by wnieść szczególny wkład w to dzieło misyjne?

W 1917 r. tu, w Fatimie, Maryja z macierzyńską stanowczością wzywała całą ludzkość do nawrócenia i modlitwy. Po 75 latach zmieniło się wiele elementów w panoramie Europy i świata; w ciągu tego wieku, a zwłaszcza w ostatnich latach, byliśmy świadkami licznych doniosłych wydarzeń. Fatima, trwająca niezmiennie w milczącym słuchaniu głosu Boga, nadal jest stałym punktem odniesienia i wezwaniem do życia ewangelią. Ku temu sanktuarium i ku Najświętszej Maryi Pannie z Fatimy kierowali swój wzrok moi poprzednicy. I ja czynię podobnie. Jakżesz nie wspomnieć uroczystego aktu zawierzenia świata Maryi, którego dokonałem podczas Świętego Roku Odkupienia na placu św. Piotra przed figurą Matki Bożej, przywiezioną z tej okazji z Fatimy?

Z Cova da Iria rozlewa się jakby światło pocieszenia, niosące nadzieję i pozwalające zrozumieć wydarzenia, które kształtują koniec drugiego tysiąclecia. Światło to ma szczególne znaczenie przede wszystkim dla was, Pasterzy Kościoła w Portugalii, kraju leżącego za zachodnim krańcu Europy, nad bezkresnym Oceanem Atlantyckim. Skłania was ono do odważnego podjęcia nowej ewangelizacji kontynentu europejskiego, na którym szeroko rozpowszechniony ateizm teoretyczny i praktyczny próbuje budować nową cywilizację materialistyczną. Trzeba też będzie budzić i podtrzymywać we wszystkich waszych wspólnotach żywą świadomość misyjną, aby cały lud Boży, świadomy otrzymanych darów, dał pełną odpowiedź Chrystusowi, naśladując w tym Maryję, Patronkę waszego narodu.

Wszystko to stanie się dla was łatwiejsze, jeśli prowadząc wiernych tą samą drogą, będziecie urzeczywistniać w waszym życiu posłannictwo Fatimy, które jest echem wezwania ewangelicznego: "Czas się wypełnia i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1, 15).

Czuwać i modlić się, modlitwa i pokuta - oto synteza orędzia, które Najświętsza Dziewica nieustannie powtarza nam, poczynając od Fatimy. Modlitwa i pokuta, jak przypomina apostoł Paweł, są orężem chrześcijanina w duchowej walce "przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich" (Ef 6,12).

3. Rola Fatimskiego sanktuarium

„Sanktuarium fatimskie jest miejscem szczególnym, o niezwykłej wartości: niesie w sobie orędzie ważne dla epoki, w której żyjemy. Jest to tak, jakby tutaj u początku naszego stulecia te słowa z Golgoty odezwały się nowym echem.

Maryja, stojąca pod krzyżem swego Syna, musiała raz jeszcze przyjąć wolę Chrystusa - Syna Bożego. Gdy na Golgocie Syn wskazywał Jej na jedynego człowieka, Jana, swego umiłowanego ucznia - tu musiała przyjąć wszystkich. Nas wszystkich - ludzi tego stulecia i jego trudnych, dramatycznych dziejów.

W ludziach XX w. zdolność czynienia sobie ziemi poddaną wyraziła się z taką samą siłą jak dziedzictwo grzechu - wolność łamania Bożych przykazań i zaprzeczania Jego istnienia. Dziedzictwo grzechu coraz namiętniej wyraża się jako dążenie, by budować świat, świat stworzony przez człowieka, "tak jak gdyby Bóg nie istniał". I tak jakby nie istniał krzyż na Golgocie, w którym "śmierć i życie zwarły się z sobą w walce" (por. Sekwencja paschalna), aby objawiła się miłość potężniejsza od śmierci i chwała Boża, którą jest człowiek żyjący.

Matko Odkupiciela! Matko naszego stulecia!

Po raz drugi staję przed Tobą w fatimskim sanktuarium, aby ucałować Twoje dłonie za to, że niezłomnie stałaś pod krzyżem Twojego Syna, który jest krzyżem całych dziejów człowieka - również w naszym stuleciu.

I stoisz nadal, wpatrzona w serca tych synów i córek, którzy będą już należeli do trzeciego milenium. Stoisz i trwasz czuwając, nieustannie troszczysz się o nas jak matka i swym możnym wstawiennictwem podtrzymujesz płomień Chrystusowej światłości pośród ludów i narodów.

Stoisz i trwasz, bo Jednorodzony Syn Boży, Twój Syn, powierzył Ci wszystkich ludzi, kiedy konając na krzyżu wprowadził nas w nowy początek wszystkiego. Twoje uniwersalne macierzyństwo, o Dziewico Maryjo, jest niezawodną rękojmią zbawienia całej ludzkości.

Matko Odkupiciela!

Łaski pełna!

Bądź pozdrowiona, Matko zawierzenia wszystkich ludzkich pokoleń.

Maryjo w tym czasie Adwentu trzeciego milenium pomagaj Twoim dzieciom odnajdywać w Chrystusue drogę powrotu do domu wspólnego Ojca.

W tę noc czuwania, gdy płoną świece wiary, Kościół wznosi do Ciebie żarliwą modlitwę za ludzi, aby umieli z pokornym oddaniem i odważną ufnością iść drogami zbawienia.

O Matko umiłowana, wspomagaj nas na tej pustyni pozbawionej Boga, po której wydaje się błąkać nasze pokolenie i pokolenie naszych dzieci, aby znalazły ostatecznie Boskie Źródła swego życia i spoczęły w nich.

Przyjmij, o Matko Boga i Matko wszystkich synów Ewy, to modlitewne czuwanie ku Twojej czci i ku chwale Trójcy Świętej, niegasnącej światłości, której potrzebują nasze stopy, gdy idziemy, pełni niepokoju i często zagubieni. Dziewico z Fatimy, towarzysz nam w drodze! Módl się za nami ...”

przygotował