Fatimskie Ruchy Apostolskie


 

 

 

APOSTOLAT RODZIN FATIMSKICH

 

Inspiracją dla Apostolatu Rodzin Fatimskich stał się cud wirującego słońca, który miał miejsce w czasie objawień fatimskich 13 października 1917r.. Cud, "aby inni mogli uwierzyć", wydarzył się na oczach prawie stu tysięcy ludzi.

 

Na polecenie biskupa siostra Łucja tak opisała ten cud: "Kiedy Madonna zniknęła na ogromie firmamentu, zobaczyliśmy obok słońca św. Józefa z Dzieciątkiem i Matkę Bożą ubraną na biało w błękitnym płaszczu. Zdawało się, że św. Józef i Dzieciątko błogosławią świat, wykonując dłonią znak krzyża".

 

Wizja Świętej Rodziny z ostatniego objawienia w Fatimie jest interpretowana jako wezwanie do uświęcenia rodzin w czasach naznaczonych kryzysem jedności i świętości podstawowej komórki Kościoła i społeczeństwa.

 

Apostolat Rodzin Fatimskich wywodzi się z Fatimskiego Apostolstwa Młodych i Białej Armii, prowadząc do włączenia się par małżeńskich, rodziców i innych członków rodziny. Został zapoczątkowany przez o. Roberta J. Foxa w 1975 r. w Detroit, na seminarium "Młodzi dla Fatimy".

 

Głównym celem Apostolatu Rodzin Fatimskich jest uświęcenie życia rodziny - męża, żony i dzieci. Dotyczy to zwłaszcza kształcenia i wychowania dzieci od najwcześniejszego okresu ich życia, poprzez wiek dorastania, aż do pełnoletności. Kierując się zasadą, że "nie można dać tego, czego się nie posiada", małżeńskie pary Apostolatu Rodzin Fatimskich, zanim zaczną działać jako narzędzie Chrystusa w uświęcaniu swoich dzieci, muszą najpierw uświęcić swoje życie jako męża i żony, ojca i matki.

 

Dorośli członkowie Apostolatu Rodzin Fatimskich realizują swoje powołanie przez codzienną modlitwę różańcową w rodzinach, przez ducha ofiary i zadośćuczynienia, kult Niepokalanego Serca Maryi, życie na co dzień zawierzeniem Matce Najświętszej, czynne zaangażowanie się w Kościele na rzecz przybliżenia zwycięstwa Matki Bożej zapowiedzianego w Fatimie.

 

 

 

 

 

BIAŁA ARMIA - Apostolat fatimski dla dzieci.

 

Biała Armia to mała gałąź wielkiego drzewa Apostolatu Fatimskiego - ruchu skupiającego rodziny katolickie pragnące pogłębić swoją formację chrześcijańską w duchu orędzia fatimskiego. Dla młodszych dzieci Apostolat Fatimski proponuje ruch w pełni dostosowany do ich możliwości. Skupia on dzieci do lat dwunastu, które spełniają prośby wypowiedziane przez Matkę Najświętszą do małej Łucji, Franciszka i Hiacynty. Dzieci fatimskie zostały zaproszone przez Maryję do poświęcenia się Jej Niepokalanemu Sercu i ofiarowaniu swego życia Bogu. Dzieci z Białej Armii idą za ich przykładem.

 

Ruch ten, znany jako Armata Bianca, czyli Biała Armia został zapoczątkowany przez o. Andreza d'Ascanio, kapucyna, który po dziś dzień jest głównym koordynatorem. Powstanie Białej Armii bardzo mocno zalecał bł. o. Pio, święty stygmatyk, noszący na swoim ciele rany ukrzyżowanego Zbawiciela. O. Pio często powtarzał: "Świat uratują dzieci". Pięć lat po jego śmierci w 1973 r. w Taranto, we Włoszech, powstała Biała Armia. Dziś liczy ona ponad milion dzieci skupionych w "gniazdach modlitwy" na całym świecie.

 

Biała Armia ma pomóc w naśladowaniu fatimskich dzieci i w wypowiedzeniu całym sercem "tak" w spełnianiu wszystkich próśb Maryi. Oto Jej najważniejsze prośby:

 

1. Adoruj Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.
2. Wynagradzaj Matce Najświętszej za to, że grzesznicy zadają ból Jej Niepokalanemu Sercu.
3. Módl się i czyn pokutę w intencji nawrócenia grzeszników.
4. Módl się za Ojca Świętego.
5. Módl się o pokój na świecie.6. Codziennie odmawiaj Różaniec i modlitwy fatimskie.

 

 

 

 

 

KRUCJATA RÓŻAŃCA RODZINNEGO

 

"Dajcie mi milion rodzin odmawiających różaniec, a świat będzie uratowany".

 

św. Pius X

 

Krucjaty różańcowe mają długą historię. Kościół zwoływał je w obliczu poważnych zagrożeń wiary i kultury chrześcijańskiej, kiedy u granic chrześcijańskiego świata stawały siły nieprzyjaciół Jezusa Chrystusa. Dziś, u schyłku XX wieku, kiedy stajemy wobec niebezpieczeństwa ze strony liberalizmu, materializmu i fałszywej demokracji, ludzie wierzący przeciwstawiają się ateistycznemu stylowi życia, organizując krucjaty modlitwy różańcowej w rodzinach.

 

Dlaczego różańcowe? Bo właśnie o Różaniec prosiła Matka Boża. Dlaczego w rodzinach? Bo wspólna modlitwa ma wyjątkową moc. Bo rodzina jest dziś najbardziej zagrożona.

 

Można wskazać na dwa źródła Krucjaty Różańca Rodzinnego:
- doświadczenie o. Patryka Peytona,
- nauczanie Kościoła Katolickiego.

 

Ojciec Patryk, założyciel Krucjaty dostrzegał, że po zakończeniu II wojny światowej nowy system ateistyczny uderzył przede wszystkim w rodzinę. Jako kapłan śledził uważnie nauczanie Kościoła o rodzinie. Powoływał się często na słowa św. Jana Chryzostoma, który jedno ze swoich kazań rozpoczął następująco: "Gdy wam wczoraj powiedziałem, że powinniście wasz dom zamienić w Kościół, przyklasnęliście i okazaliście zadowolenie z mych słów". "Ale - dodawał o. Peyton - rodzina: rodzice i dzieci to Kościół domowy, a Kościół bez modlitwy to muzeum".

 

Papież Paweł VI szczególną wartość przypisywał Różańcowi rodzinnemu, wskazując na Różaniec jako najbardziej odpowiednią formę modlitwy rodzinnej. Również Jan Paweł II pragnie, "aby Różaniec raz jeszcze stał się codzienna modlitwą Kościoła domowego, którym jest chrześcijańska rodzina".

 

W Polsce Krucjata zakorzeniona w ruchu o. Peytona jest ruchem na wskroś oryginalnym. Wyciskają na niej swoje piętno rekolekcje różańcowe prowadzone przez Księży Pallotynów z Krzeptówek. Dwadzieścia sześć lat po ich rozpoczęciu, 21 października 1987 r., Jan Paweł II dokonał w Rzymie koronacji pielgrzymującej figury Matki Bożej Fatimskiej z Krzeptówek. W tym miejscu Krucjata Różańca Rodzinnego w Polsce wkroczyła w nową fazę: nabiera charakteru pomocy Kościołowi i Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II.

 

W dyplomiku Krucjaty Różańca Rodzinnego, w którym czytamy o następujących zobowiązaniach członków Krucjaty:

 

1. odmówienie codziennie modlitwy "Anioł Pański" w jedności duchowej z Ojcem Świętym,
2. odmówienie codziennie dziesiątka Różańca świętego,
3. 16 dnia każdego miesiąca branie udziału w nabożeństwie za Kościół i Ojca Świętego Jana Pawła II.