Bp Antonio Marto ordynariusz diecezji Leiria-Fatima z Portugalii

przewodniczył uroczystościom fatimskim w Zakopanem 19 października 2014 r.

Tekst homilii...

Homilia Biskupa diecezji Leiria-Fatima
Dom Antonio Marto
wygłoszona w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem
w dniu 19 października 2014
w ramach uroczystości fatimskich

Tryumf miłości wśród nieszczęść historii.

Przybywam do was z nieskrywaną i ogromna radością, ja, wasz brat i biskup Leirii-Fatimy w Portugalii, aby odwiedzić to kochane Sanktuarium Zakopiańskie poświęcone ocaleniu Świętego Papieża Jana Pawła II przez Matkę Bożą Fatimską. Również ja przybywam tutaj jako pielgrzym, żeby uczcić ze wzruszeniem duchowym Najświętszą  Pannę, żeby uwielbiać z wami te obecność Maryi i jej opiekę matczyną i żeby modlić się z Maryją i wszystkimi pielgrzymami za całą ludzkość doświadczaną przez różne konflikty, tragedie i nędzę. Wszystkich was tu zgromadzonych pozdrawiam z całego serca, w sposób szczególny Księdza Kustosza Sanktuarium, któremu dziękuję za zaproszenie.
Nasza historia jest zawsze w rękach Boga.
Słowo Boże, które usłyszeliśmy pomaga nam zrozumieć aktualność przesłania, które Matka Boża powierzyła trzem pastuszkom w Fatimie.
Prorok Izajasz przypomina narodowi zniewolonemu i upokorzonemu najważniejszą treść swego przesłania:…oto Bóg w swoim miłosierdziu nie zapomni o swym ludzie, nie pozostawi go trudnym i meczącym powrocie z niewoli: „Ja mocno ująłem go za prawice, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje…” Bóg ofiaruje mu nową przyszłość: przeprowadzi go z opuszczenia do jedności z Bogiem, z opresji do wolności, z lamentacji do nadziei. Ten fragment pierwszego czytania ukazuje nam, że nasza historia, ta mała historia życia każdego z nas, jak również wielka historia powszechna jest zawsze w rękach Boga.
W Ewangelii słowa Jezusa: „Oddajcie wiec cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga” potwierdzają, że tylko Bóg jest Bogiem i Panem i jest obrońcą ludu i jego godności stworzonej na obraz Boży, obrońcą przed władzami tego świata, przed wszelką władzą totalitarną.
W Fatimie, Matka Boża stała się echem tego przesłania ufności i nadziei, komfortu i pocieszenia dla ludzkości podzielonej przez nienawiść miedzy narodami, zagrożonej przez zniszczenia wojen światowych i dla Kościołów prześladowanych przez systemy totalitarne i ateistyczne. „ Nie lękajcie się! Łaska Boża będzie waszym pocieszeniem! Nie zniechęcaj się! Nie pozostawię cię samą! Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię doprowadzi do Boga”. Pierwsza prośba Matki Bożej jest prośbą o nawrócenie serc do Boga, który jest źródłem życia i miłości. To nawrócenie nastąpi poprzez serce Matki, która czuje ból swoich dzieci.
Niepokalane Serce Maryi i zwycięstwo miłości.
Jedną z najcenniejszych spuścizn duchowych jakie pozostawiły objawienia fatimskie jest nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. Najświętsza Panna ukazując się trzem pastuszkom po raz trzeci, 13 lipca 1917 roku, powierzyła im „sekret” złożony z trzech części. Po ukazaniu wstrząsającej wizji potępienia wiecznego ( piekła) Matka Boża powiedziała, ze Bóg, aby wybawić ludzi od tego tragicznego przeznaczenia, pragnie ustanowić na świecie Nabożeństwo do Serca Niepokalanego Matki Jezusa. W późniejszych latach, następne objawienia Najświętszej Panny dane Siostrze Łucji, wyszczególniają zawartość tego nabożeństwa wokół dwóch podstawowych elementów: pierwszy z nich to modlitwa i medytacja różańcowa w czasie pierwszych sobót w ciągu pięciu miesięcy, drugi z nich to poświecenie ( konsekracja) Rosji i Świata Niepokalanemu Sercu Maryi przez Ojca Świętego w jedności ze wszystkimi Biskupami świata, co stało się za pośrednictwem Świętego Jana Pawła II w 1984 roku. 
Autentyczna duchowość Maryjna w nabożeństwie do jej Niepokalanego Serca jest niesłychanie aktualna. Maryja, jako posłanka Boga w Fatimie, ukazuje się jako duchowa Matka ludzkości, która poprzez symbolizm swego Niepokalanego Serca, mówi do swych dzieci używając języka z serca do serca, „ serce mówi do serca”( do serca przez serce) jak to mawiał Błogosławiony John Henry Newman: Tajemnica miłości przechodzi przez serce. Jest tym językiem, który wszyscy rozumieją! Tak też Matka mówi do nas tym sercem, które przyjęło Jezusa przez wiarę, zanim się on począł w jej wnętrzu. Maryja w ten sposób się ukazuje przed calą ludzkością jako najważniejszy i zaskakujący świadek , napełniony Bogiem, jako „ żywa świątynia Bożej Chwały” w świecie. Oto odpowiedz dlaczego nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi może wskazać nam drogę abyśmy również my stali się „ świątynią Pana”, jego mieszkaniem, jego domem, miejscem w którym on sam zamieszka i spocznie. Teraz możemy zrozumieć stwierdzenie kardynała Józefa Ratzingera, który komentując „sekret” fatimski powiedział: „ Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi jest przybliżeniem się do tej postawy serca w której Fiat ( to „Tak” Maryi dla Boga) „ …niech mi się stanie według słowa Twego” staje się centrum zjednoczenia całego stworzenia z Bogiem”.
W czasie swojej pielgrzymki do Fatimy, Benedykt XVI wyjaśnił w piękny sposób: „ Nasza Błogosławiona Matka przyszła z nieba ofiarując się aby przeszczepić do serc, które się jej oddają, miłość Bożą, która rozpala się w jej sercu”. Maryjo, daj nam oczy i serce abyśmy mogli kontemplować tkliwość Bożą, jego zmiłowanie i miłosierdzie jako silę Bożą chroniącą przed silami zła tego świata. Serce Maryi, które ukazuje objawienia fatimskie jako obolałe i obrażane przez grzeszników jest również sercem, które współpracowało w bólu Syna, który umarł za grzeszników. Możemy wiec twierdzić, ze Serce Maryi jest sercem miłosiernym i współczującym, ponieważ znało serce swego Syna, który umarł w ofierze za wszystkich. „ To ból dzieci sprawia, ze serce Matki cierpi” powiedział w Fatimie Święty Jan Paweł II.
Ukazując się trzem pastuszkom 13 lipca 1917 roku, Matka Boża obwieściła uroczyście tę prawdę: „ Na koniec, moje Niepokalane Serce zwycięży…i będzie dany światu okres pokoju”. Papież emeryt, Benedykt XVI, w czasie swojej pielgrzymki do Fatimy, tak zinterpretował ową pocieszającą obietnicę: „ W ostateczności Pan jest mocniejszy od zła i Matka Boża jest dla nas tego widocznym zapewnieniem. Ona daje nam Matczyne zapewnienie dobroci Boga, które jest definitywnym słowem w całej historii, ponieważ to ostatnie słowo należy do Boga. Maryja obiecuje zwycięstwo miłości wśród nieszczęść historii i wzmacnia zaufanie w Miłosierdzie Boże, które jest potężniejsze niż siła grzechu tego świata!
Poprzez nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi ( które realizuje się przez odmawianie różańca, poprzez komunię i adorację eucharystyczną, poprzez łaskę przebaczenia w spowiedzi w pierwsze soboty miesiąca) prosimy z wielką pokorą i zaufaniem do Ojca Niebieskiego, aby uczynił nasze serca świątynią swojej obecności, miejscem naszego „tak” Panu Bogu na podobieństwo Serca Maryi…żeby Bóg, który przyjął serce ludzkie nieprzerwanie kontynuował miłować, uzdrawiać i odnawiać serca wszystkich ludzi i zbawiać cały świat! Mówmy z całego naszego serca tak jak Święty Jan Paweł II: Totus tuus! Totus tuus!!!
Powierzmy Matce Różańcowej z Fatimy, naszej słodkiej Matce, „ tej najukochańszej z wszystkich matek” nasze problemy, tęsknoty i potrzeby. Jako najukochańsza Matka ona przyczynia się nie tylko do realizacji potrzeb dnia powszedniego, ale również solidności naszej wiary i historii rodziny ludzkiej.
Wstawiaj się za nami Święta Matko Boga, abyśmy otworzyli drzwi naszych serc Chrystusowi, tak jak ty otworzyłaś drzwi twego Niepokalanego Serca; módl się za nami grzesznymi, abyśmy potrzebowali Chrystusa jako zbawiciela naszego życia i naszego świata; wstawiaj się za ludzkością trzeciego tysiąclecia, żeby otworzyła drzwi wszystkich serc dla pełni zbawienia Bożego! Amen!!!